niedziela, 29 września 2013

... Mężowi...



Jesteś powietrzem, które drzewa pieści
rękoma z błękitu
Jesteś skrzydłem ptaka,
który nie trąca liści
Płynie
Jesteś zachodnim słońcem
pełnym świtów
Bajką ze słów, które mówi się
westchnieniem
Czym Ty jesteś?
Dla mnie - świeżą wodą
wytrysłą na skwarnej pustyni
sosną ,która cień daje
drżącą osiką, która współczuje
dla zziębniętych -słońcem
dla konających-bogiem
Ty rozbłysły w każdej gwieździe
której na imię miłość...
 
Halina Poświatowska




2 komentarze:

  1. Czyzby tez wrześniowa rocznica? Jakiś wysyp jesiennych jubilatów:) Piekny wiersz!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy potrzeba jakiejś rocznicy żeby poświęcić wiersz Osobie którą się kocha:)? Wiersz poświęciłam Mężowi ot , tak bez przyczyny :)

      Usuń